روانشناسی بالینی

 

روانشناسی بالینی یکی از پرکاربردترین شاخه های روانشناسی است.روانشناسی بالینی به مطالعه در مورد اختلالات روانی و راه های درمان آن می پردازد.رانشناس بالینی شغلی حساس است و متخصص دراین حوزه باید از یک روحیه قوی و دیدی اجتماعی و جامعه نگر برخورار باشد.

روانشناسی تحصیلی

رشته ای است که با شناخت عواطف و روحیات، شخصیت فردی و اجتماعی و مسائل و معظلات دانشجویان و دانش آموزان در زمینه های مختلف به آن ها در انتخاب رشته تحصیلی، پیشرفت تحصیلی و .... کمک می کند.

تشخیص شناخت درست، جزو وظایف مشاور تحصیلی است.

یک روانشناس تحصیلی علاوه بر مشاوره در حوزه تحصیلی، به مشکلاتی از قبیل عدم تمرکز، عدم یادگیری در دروس مختلف، نداشتن انگیزه و تلاش، افسردگی و مشکلات ارتباطی با همگروه های سنی می پردازد. تشخیص اختلال ADHD و یا بیش فعالی برعهده روانشناس تحصیلی است. مشاوره در مورد کاهش استرس امتحانات و جلوگیری از فراتر رفتن این نگرانی ها را انجام می دهد.

روانشناسی تربیتی

 

روانشناسی تربیتی به گروهی از روان شناسی ها اطلاق می شود که در راستای تعلیم و تربیت صورت می گیرد این روانشناسی حاصل ترکیب تربیت و آموزش با روانشناسی است که بر ماهیت یادگیری، ارزشیابی و سنجش آموخته های یادگیرندگان نیز می پردازد.

شروع روانشناسی تربیتی را باید بین سالهای 1880 و 1900 دانست. ویلیام جیمز یکی از بزرگان روانشناسی تربیتی است او بر اهمیت مشاهده تدریس و یادگیری مستمر در کلاس به هدف بهبود آموزش تأکید داشت و توصیه اش به معلمان برای کمک به رشد ذهنی کودکان باید آموزش را کمی فراتر از سطح دانش و درک فهم کودک آغاز کنند.

جان ریویی دومین پیشگام در این امر است: اعتقادش بر این بود که در آموزش باید کودکان یاد بگیرند چگونه فکر کنند و آموزه های خود را با محیط بیرون انطباق دهند، عمل کردن بهترین شیوه یادگیری است.

روانشناسی محیطی

 

روانشناسی محیطی زیر مجموعه ای از روانشناسی است که به بررسی چگونگی تعامل مردم با محیط پیرامون شان می پردازد  ریشه آن به سالها قبل برمی گردد. روانشناسی محیطی به تعامل میان مردم و محیط شان اشاره دارد. این مفهوم در تلاش برای درک چگونگی تاثیر محیط بر انسانها می پردازد. با استفاده از تئوریهای مطرح شده در این حوزه، می توان دریافت که محیط نقشی اساسی در شکل گیری احساس ارزشمندی و توانمندسازی برای افراد دارد.

روانشناسی رنگ قرمز

رنگ قرمز سرحال، پرشور و محرک است. قرمز گرم ترین رنگ است و یکی از سه رنگ اصلی است، قرمز طیف رنگی وسیعی دارد و شامل قرمز روشن، سرخابی، خرمایی، شرابی، ارغوانی، قاقوتی، قرمز توت فرنگی و قرمز تیره است. رنگی است که برای توصیف آتش و خون به کار می رود و رنگ مکمل آن سبز است.

روانشناسی رنگ سیاه

 

رنگ مشکلی در واقع جاذب تمام رنگ ها و عدم وجود نور است. مشکی یک رنگ خنثی است که برای توصیف قدرت و مرگ و تاریکی استفاده می شود و مکمل آن رنگ سفید است.

روانشناسی رنگ سفید

 

رنگ سفید یکی از رنگهای خنثی بوده که برای توصیف پاکی و کمال استفاده می شود. مکمل آن رنگ سیاه است. رنگ سفید نماید بی گناهی ، پاکیزگی، سادگی، برابری، خودکفایی و شروع جدید است مانند یک بوم سفید و پاک که آماده است که روی آن بنویسند.

رنگ سفید استرس را از فرد دور کرده و او را برای حرکت به سوی آینده، آماده می سازد و نماینگر کارآیی در افراد است.

روانشناسی رنگ آبی

از لحاظ روانشناسی خاصیت آرامش بخشی بیشتری نسبت به سایر رنگ ها دارد و اعتماد به نفس و امنیت را تشدید کرده و باعث رفع خستگی روحی و جسمی می شود.

با این که آبی رنگی سرد است اما دارای خاصیت آرامش دهی فوق العاده ای است. این رنگ تسلی تنها رنگی است که با انرژی وصف ناپذیر خود تمام بدن را تحت تأثیر قرار داده و در رفع و بهبود تب های شدید موثر است.

روانشناسی رنگ قهوه ای

 

قهوه ای جزو رنگهای خنثی و گرم می شود که سرچشمه احساس آسایش و امنیت است. این رنگ یادآور رنگ زمین و کوه و تپه و درختان است. و به افراد حس تازگی و طبیعی بدون را می دهد. این رنگ از ترکیب دو رنگ قرمز و سیاه بوجود می آید و برای توصیف زمین بکار می رود.

روانشناسی رنگ طوسی

 

طوسی یا خاکستری به هر گونه طیف از رنگهای میان سفید و سیاه اطلاق می شود. یکی از رنگهای خنثی است و برای توصیف افسردگی و اندوه کاربرد دارد. طیف های رنگ خاکستری شامل نقره ای طوسی، خاکستری تیره و روشن، دودی، سربی و سربی تیره می باشد. هر قدر این رنگ پررنگ تر شود، بیانگر حالاتی از غم و اندوه است